Wynagrodzenie za funkcje kierownicze i nadzorcze w pracach B+R stanowi koszt kwalifikowany

Koszty pracy kadry managerskiej i nadzorczej nad projektami z zakresu B+R, w wielu przypadkach są bardzo istotne z powodu kwot, a podejście organów podatkowych w tym zakresie jest różnorodne. Z pomocą przychodzi jednak Naczelny Sąd Administracyjny, który wydał korzystny dla podatnika wyrok w sprawie dotyczącej kosztów kadry zarządczej przy projektach B+R (wyrok z 21 marca 2023 r., sygn. II FSK 2217/20).

Spółka prowadziła działalność gospodarczą polegającą na produkcji urządzeń na indywidualne zamówienie. Działalność ta jest wysoce innowacyjna, polega na kompleksowej produkcji, począwszy od wypracowania założeń po czynności faktyczne związane z produkcją danego urządzenia. W pracach B+R uczestniczą zarówno pracownicy, jak i osoby sprawujące u wnioskodawczyni funkcje kierownicze, wykonujące je na podstawie umowy o pracę. Osoby sprawujące funkcje kierownicze wykonywałyby zarówno czynności związane z pracami B+R, jak i z pozostałą jej działalnością.

Określenie charakteru tych czynności, a zatem przyporządkowanie ich do poszczególnych projektów odbywać się będzie w oparciu o ewidencję czasu pracy. Zakres prac takich osób obejmuje w szczególności opracowywanie strategii w zakresie rozwoju technologicznego firmy, w tym prowadzenie analiz rentowności przedsięwzięć inwestycyjnych w zakresie nowych technologii, analizowanie i optymalizowanie procesów technologicznych, uczestniczenie w opracowywaniu budżetu organizacji w części dotyczącej wdrożeń i rozwoju technologicznego, nawiązywanie i utrzymywanie współpracy z firmami zewnętrznymi w zakresie wykorzystywanych technologii, wypracowywanie sprawnych i akceptowalnych metod współpracy poszczególnych działów funkcjonujących u wnioskodawczyni oraz przygotowywanie kosztorysów

W związku z tym spółka zadała pytanie czy wnioskodawczyni może odliczyć od podstawy opodatkowania, na zasadach wynikających z art. 18d ustawy o CIT, wysokość wynagrodzeń pracowników sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze nad pracami B+R, jako koszt kwalifikowany, w zakresie w jakim wykonywane przez nich czynności, w tym nadzorcze związane są bezpośrednio z działalnością B+R.

W ocenie spółki nie ma w tym zakresie żadnych ustawowych ograniczeń i dlatego może rozliczyć te koszty w ramach kosztów kwalifikowanych B+R. W ocenie spółki czynności nadzoru i organizacji procesu prac B+R, pomimo że nie są bezpośrednio związane z pracą B+R wpływają na jej przebieg i są niezbędne do prowadzenia prac rozwojowych.

Innego zdania były organy podatkowe. Zdaniem fiskusa działalność opisana we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wykonywana przez kadrę kierowniczą i nadzorczą sprowadza się do działań „pośrednio” związanych z działalnością badawczo-rozwojową, nie stanowiąc tym samym działalności badawczo-rozwojowej. Jak wskazał organ, opisane we wniosku czynności realizowane przez pracowników sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze mają, zdaniem organu, znamiona czynności wspierających działalność prowadzoną przez spółkę.

W związku z powyższym nie można ich uznać na podstawie przedstawionego opisu, jako wypełniające definicję działalności badawczo-rozwojowej. Trudno przypisać im charakter twórczy oraz mający na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Sprawę ostatecznie rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 marca 2023 r. o sygn. II FSK 2217/20, w którym poparł stanowisko WSA, że niemożliwe jest wykluczenie jednej kategorii pracowników, to jest pracowników pełniących funkcje nadzorcze i kierownicze w ramach realizacji działalności B+R, z kręgu podmiotów, na rzecz których poniesione wydatki stanowią „koszty kwalifikowane”.

Jak wskazano w ustnym uzasadnieniu ustawodawca nie precyzuje kategorii odnośnie których pracowników chodzi w przepisie dotyczącym kosztów kwalifikowanych ulgi B+R. W szczególności nie wyłącza z tej kategorii pracowników pełniących funkcje nadzorcze i kierownicze. Jeśli zatem ustawodawca w analizowanym obecnie aspekcie nie rozróżnia pracowników, którzy "własnoręcznie" realizują działalność B+R (np. własnoręcznie przeprowadzają symulacje komputerowe, czy własnoręcznie testują prototyp) od pracowników, którzy kontrolują, czy nadzorują te czynności oraz doradzają w tymże procesie – to interpretatorowi także nie wolno tego czynić.

Stanowisko NSA jest bardzo korzystne dla przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność badawczo – rozwojową, zwłaszcza na dużą skalę. Tacy przedsiębiorcy mają najczęściej działy B+R oraz kierowników B+R oraz osoby pełniące nadzór nad taką działalnością. Ograniczanie możliwości zaliczenia kosztów takich pracowników do kosztów podatkowych jest niezgodne z przepisami i wykracza poza kompetencje organów podatkowych.