Sprawdź, czy wydatek na preparaty na odporność pracowników zaliczysz do kosztów uzyskania przychodów

Interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 października 2020 r. (nr 0111-KDIB1-3.4010.423.2020.1.APO) zawiera odpowiedź na pytanie pracodawcy, czy w koszty podatkowe można wliczyć wydatki na zakup dla pracowników:

• leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii, np. witamina C,
• szczepionek przeciwko grypie.

Pracodawca wskazał we wniosku, że z uwagi na panującą obecnie epidemię COVID-19 podejmuje środki zaradcze, które zabezpieczają pracowników przed ewentualnym zarażeniem się i zachorowaniem na tę chorobę, a tym samym ograniczają ryzyko dla spółki polegające na uszczupleniu mocy produkcyjnych. Podjęcie tych środków wymaga od zakładu poniesienia wyżej wymienionych wydatków.

Poprzez finansowanie szczepień przeciwko grypie pracodawca stara się ograniczać ryzyko wystąpienia wśród pracowników zwolnień chorobowych oraz kwarantanny. Pozwoli mu to utrzymywać przedsiębiorstwo przy niezmniejszonej produktywności, gdyż ograniczenie zasobów kadrowych mogłoby negatywnie odbić się na jego wynikach finansowych. Nagłe zwiększenie przypadków zachorowań na koronawirusa oraz na grypę wśród pracowników spowodowałoby radykalne obniżenie liczby rąk do pracy w przedsiębiorstwie.

Ponadto pracodawca powołał się na treść publikowanych przez Ministerstwo Finansów objaśnień podatkowych z 21 lipca 2020 r. w sprawie nowych preferencji stosowanych w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.

Trzeba pamiętać, że w ujęciu podatkowym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych ustawowo jako wyłączenia (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT).

Wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu).

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt podatkowy, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić wcześniej opisany związek. Przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu).

Organ podatkowy przychylił się do argumentacji pracodawcy, że poniesienie wskazanych wydatków ma na celu racjonalne zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Poprzez finansowanie zakupu leków, produktów leczniczych i innych preparatów wzmacniających odporność organizmu oraz szczepień przeciwko grypie zakład ogranicza ryzyko wystąpienia wśród pracowników zwolnień chorobowych czy kwarantanny. Niewątpliwie zbyt duża liczba pracowników na zwolnieniach bądź kwarantannie mogłaby się przyczynić do pomniejszenia produktywności przedsiębiorstwa, a tym samym do zmniejszenia jego obrotów, co negatywnie odbiłoby się na jego sytuacji ekonomicznej.

Warto podkreślić, że pracodawca może chronić zdrowie i kondycję pracowników nie tylko w okresie epidemii. Już wcześniej organy podatkowe zgadzały się na obciążenie kosztów podatkowych wydatkami na zakup dla pracowników np. owoców (interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 grudnia 2017 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.257.2017.l.BKD), witamin i suplementów diety oraz dietetycznych środków specjalnego przeznaczenia medycznego takich jak: witamina D, witamina C, magnez, luteina (interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 grudnia 2017 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.320.2017.2.IF).

Wszystkie te specyfiki wpływają na zdrowie i samopoczucie pracowników, podnoszą ich odporność, łagodzą stres, eliminują zmęczenie oczu podczas pracy przy komputerze. Dzięki temu nie tylko można ograniczyć zwolnienia lekarskie, ale także poprawić wydajność i efektywność pracy. Należy zatem uznać, że te wydatki wpisują się w ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów.