Koncentrator tlenu jest urządzeniem medycznym, które w warunkach domowych umożliwia podawanie pacjentowi powietrza ze zwiększoną zawartością tlenu. Działa w ten sposób, że pobiera powietrze bezpośrednio z otoczenia, a następnie ulega ono skoncentrowaniu i nasyceniu, dzięki czemu możliwe jest podanie choremu zwiększonej dawki tlenu (w stężeniu przekraczającym 90%). Takie aparaty stanowią wsparcie dla chorych przy różnych chorobach, ale szczególnie popularne stały się w ostatnim czasie, na fali zachorowań na COVD—19.
Sprawdź, czy zakup koncentratora tlenu do firmy w związku z COVID-19 jest kosztem podatkowym
W czasie epidemii koronawirusa wielu pracodawców zastanawia się nad zakupem do firmy koncentratorów tlenu, które wspomagają oddychanie u pacjentów z dusznością, co ma istotne znaczenie w przypadku zachorowania na COVID-19. W związku z tym pojawiają się u nich wątpliwości, czy związane z takim zakupem wydatki wolno zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej.
Wydatek musi mieć związek z przychodami
Jeśli przedsiębiorca będzie w stanie wykazać, że urządzenie zostało zakupione z myślą o pracownikach, a nie na potrzeby osobiste własne czy członków jego rodziny, to organy podatkowe nie powinny kwestionować poniesionego na ten cel wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Uzasadniony jest bowiem argument, że nabycie koncentratora tlenu, który można użyczyć pracownikowi leczącemu się w warunkach domowych – nastąpiło w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zakup ten jest bowiem przejawem dbałości o zdrowie i życie osób zatrudnionych w firmie, a tym samym ma związek z jej działalnością i osiąganiem przez nią przychodów.
Bez doświadczonych pracowników funkcjonowanie firmy byłoby bowiem znacznie utrudnione, a w skrajnych przypadkach nawet niemożliwe. Jest to szczególnie istotne w obliczu trudnej sytuacji wielu przedsiębiorstw spowodowanej epidemią koronawirusa. Na trudności te wpływają nie tylko prawne ograniczenia, które uderzyły w wiele gałęzi gospodarki, przerwanie i zaburzenia łańcuchów dostaw czy zmiana zachowań konsumentów, ale również absencje pracowników spowodowane chorobami, w tym COVID-19 , jak również objęcie kwarantanną w związku z koronawirusem.
Ponadto dbałość o pracowników korzystnie wpływa na ich identyfikowanie się firmą, w której są zatrudnieni, a w konsekwencji potencjalne również na ich efektywność w pracy. Zatem w przypadku omawianych wydatków spełniona jest przesłanka ich związku z przychodami podatnika. W konsekwencji ponoszący je pracodawca powinien mieć prawo do ich potrącenia w kosztach, o których mowa – czy to bezpośrednio, czy poprzez odpisy amortyzacyjne (w przypadku środków trwałych).
Kwalifikowanie wydatków do kosztów
Podatnika, który w celu zminimalizowania ryzyka utraty przez zatrudnionych pracowników zdrowia czy życia – zakupił defibrylator (urządzenie służące do wczesnej reanimacji poszkodowanego przed przyjazdem karetki pogotowia ratunkowego). Organ podatkowy zgodził się z nim, że wydatki na zakup urządzenia wolno mu rozliczyć w kosztach podatkowych, ponieważ wykazują związek z prowadzoną przez nabywcę działalnością gospodarczą. Zdaniem organu zasadność poniesienia tego wydatku była bowiem z jednej strony uzasadniona dbałością wnioskodawcy o zachowanie zdrowia i życia jego pracowników, stanowiąca realizację obowiązków wynikających z przepisów prawa pracy, z drugiej zaś – chęcią należytego zabezpieczenia jego interesów w sytuacji wystąpienia wypadku przy pracy, co można utożsamiać z zabezpieczeniem źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 maja 2013 r., nr IBPBI/1/415-216/13/AP.
Podstawa prawna:
Art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.).
Podobne artykuły
Zobacz również
Aktualny numer Pokaż listę wydań »
Nr 253 Kwiecień/maj 2024
Dostępny w wersji elektronicznej
Zapisz się na newsletter
