Zobacz, czy można posługiwać się kopiami certyfikatów rezydencji

Certyfikat rezydencji jest zaświadczeniem o miejscu siedziby zagranicznego kontrahenta dla celów podatkowych. Certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. dokument potwierdzający prowadzenie przez określony podmiot działalności gospodarczej na terytorium danego kraju, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej czy też decyzja podatkowa).

Każde państwo stosuje własny wzór takiego zaświadczenia i ma własne wymogi formalne związane z jego wydaniem. A ponieważ nie ma ujednoliconej formy certyfikatów rezydencji, to w praktyce pojawiało się sporo wątpliwości z tym związanych.

Ostatnio jednak organ podatkowy dopuścił możliwość posługiwania się kopią certyfikatu rezydencji. Chodziło o spółkę, która jest zarejestrowana w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Firma zajmuje się produkcją i dystrybucją mebli. Przedsiębiorstwo planuje kupić usługi od nierezydentów, które pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą spółki, i będzie miała wpływ na osiągane przez nią przychody lub ich zabezpieczenie.

Spółka będzie posiadała certyfikaty rezydencji podmiotów z siedzibą w Irlandii w formie plików .pdf lub .jpg, które firmy te zamieszczają na stronach internetowych. Jak podaje irlandzka administracja skarbowa, są to ważne dokumenty, którymi można się posługiwać, wydawane przez te organy jako potwierdzenie siedziby do celów podatkowych. Spółka nie była pewna, czy taki certyfikat rezydencji będzie ważny.

Stanowisko organu podatkowego co do formy certyfikatu rezydencji podatkowej

Organ podatkowy potwierdził, że certyfikat rezydencji, który będzie wysyłany przez irlandzką administrację skarbową w formie dokumentu .pdf za pomocą bezpiecznego kanału elektronicznego do rezydenta irlandzkiego, a następnie przez rezydenta irlandzkiego udostępniany w formie .pdf lub .jpg do kontrahenta – pod warunkiem udostępnienia go w niezmienionej formie i formacie – będzie stanowił zaświadczenie, o jakim mowa w art. 4a pkt 12 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja dyrektora KIS z 20 lipca 2021 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.185.2021.2.AK