Sprawdź, czy bony świąteczne podlegają PIT

Rozwiązanie: Potraktowanie bonów przekazywanych pracownikom z okazji świąt Bożego Narodzenia jako darowizny jest ryzykowne i mogłoby być zakwestionowane, np. w razie kontroli ZUS lub z urzędu skarbowego.

Przepisy nakazują traktować przychody ze stosunku pracy dość szeroko. W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z uwagi na powyższe sugerowałbym jednak kwalifikowanie wartości finansowanych ze środków obrotowych bonów wręczanych pracownikom na okoliczność świąt do przychodów ze stosunku pracy podlegających zarówno ozusowaniu, jak i opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wśród części ekspertów i w niektórych interpretacjach podatkowych pojawia się pogląd, że bony podarunkowe pokrywane ze środków obrotowych pracodawcy można potraktować jako darowiznę. Mowa tu m.in. o interpretacjach indywidualnych dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 września 2021 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.647.2021.1.MKA) oraz z 5 sierpnia 2021 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.475.2021.3.DJ). Czytamy w nich, że:

Pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku.

Wartość bonów podarunkowych, które nie są elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest przedsiębiorca na podstawie zawartej umowy o pracę, a więc nie stanowią dla pracowników dodatkowej gratyfikacji/wynagrodzenia za wykonywaną pracę, a jest to dobrowolne świadczenie z jego strony (do którego nie jest zobowiązany na podstawie zapisów umownych), podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, a zatem na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość darowanych pracownikom bonów podarunkowych nie będzie stanowiła nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli pracodawca zdecyduje się na zakwalifikowanie świątecznych bonów towarowych jako darowizny na rzecz pracownika, musi mieć na uwadze, iż:

naraża się na zakwestionowanie takiego podejścia np. w trakcie kontroli skarbowej lub zusowskiej,

wartość bonów w takich okolicznościach:

– nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, a więc nie podlega oskładkowaniu;

– nie może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów zakładu pracy (art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT oraz art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych);

do celów dowodowych, powinni przekazanie bonów potwierdzić umową zawartą w formie pisemnej. Przepisy prawa cywilnego wymagają co prawda dla oświadczenia darczyńcy formy aktu notarialnego, ale na mocy art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego umowa staje się ważna bez udziału notariusza, jeśli tylko świadczenie zostało spełnione. A zatem za wystarczające należy uznać, aby pracownik na pisemnej umowie darowizny paczki potwierdził swoim podpisem otrzymanie bonu;

darowizna podlega podatkowi od spadków i darowizn. Pracownicy są zaliczani do III grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, a więc mogą skorzystać ze zwolnienia z tego podatku do kwoty 4.902 zł (jest to limit, do którego wliczać należy wszystkie darowizny od pracodawcy otrzymane przez danego pracownika w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło przekazanie ostatniej darowizny).