Czy składka zdrowotna może być kosztem podatkowym przy rozliczeniu liniowym

Przedsiębiorca nie może pomniejszyć dochodu osiągniętego w 2023 roku, tj. w okresie opłacania podatku liniowego w stawce 19%, o wartość składki na własne ubezpieczenie zdrowotne z tytułu działalności opodatkowanej na innych zasadach niż podatek liniowy. To oznacza, że w 2023 roku odliczeniu od dochodu nie podlega składka zdrowotna zapłacona w styczniu 2023 roku (za grudzień 2022 roku), czyli za okres, kiedy to podatnik objęty był podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Natomiast składka zdrowotna zapłacona w lutym 2023 roku (za styczeń 2023 roku), może zostać potrącona w bieżącym roku w ramach przysługującego podatnikowi limitu odliczenia składki w wysokości 10.200 zł.

Zgodnie z treścią art. 30c ust. 1 ustawy PIT, u podatników opodatkowanych podatkiem liniowym w stawce 19%, podstawą opodatkowania jest dochód. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o:

1)składki na ubezpieczenia społeczne,
2) składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłacone w roku podatkowym:

a)z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym,

b)za osoby współpracujące z podatnikiem opodatkowanym podatkiem liniowym

- przy czym łączna wysokość tych składek zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów lub odliczonych od dochodu nie może przekroczyć w roku podatkowym 10.200 zł.

Składka zdrowotna zapłacona w styczniu 2023 roku (za grudzień 2022 roku) odnosi się do dochodów uzyskiwanych przez podatnika w okresie podlegania ubezpieczeniu, kiedy był on opodatkowany na zasadach ogólnych według skali podatkowej, a więc w inny sposób niż podatkiem liniowym. To oznacza, że dochód wygenerowany przez przedsiębiorcę w 2023 roku – objęty podatkiem liniowym w stawce 19%, nie może zostać pomniejszony o wartość tej składki.

Natomiast składka zdrowotna opłacona w lutym 2023 roku za styczeń 2023 roku, może zostać odjęta (lub ujęta w kosztach podatkowych) w ramach przysługującego podatnikowi limitu odliczenia w wysokości 10.200 zł.