Czy parafia ma obowiązek rozliczać CIT

Generalnie przepisy o stosunku państwa do danego Kościoła nadają parafiom osobowość prawną. Tak jest np., że status prawny Kościoła katolickiego w Polsce reguluje Konkordat między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską oraz ustawa z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Konkordat przewiduje trzy podstawowe kategorie osób prawnych: pierwszą stanowi sam Kościół, druga obejmuje instytucje kościelne, które uzyskały taką osobowość na podstawie przepisów prawa kanonicznego, a trzecia grupa to instytucje kościelne, które uzyskują osobowość prawną na podstawie prawa polskiego na wniosek władzy kościelnej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 osobami prawnymi są następujące terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła: metropolie; archidiecezje; diecezje; administratury apostolskie i parafie.

Jak wskazuje art. 2 ust. 4 ustawy o rachunkowości, kościelne osoby prawne nieprowadzące działalności gospodarczej prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami wewnętrznymi tych osób. Oznacza to, że nie stosują one regulacji ustawy o rachunkowości, jeśli nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Dodam, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,

b) z pozostałej działalności – w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.